قلب های متلاطم

بهار همینجاست و صدای گامهایش از پس کوچه سار روزها به گوش می رسد و نوید سال جدید را می توان در آواز بهارینه پرندگان شنید… خانه تکانی می کنیم اما فراموشمان نشود که قالی خاک آلود وجودمان را هم بتکانیم تا به خود بیاید آنطور که دیگر از خود نرود… یادمان باشد که کدورتها را دور بریزیم و با تکه های شکسته دلمان به استقبال سال جدید نرویم… سال جدید را با آرزوی با هم بودن شروع کنیم و قد کشیدن و احساس در هوای بهاری را غنیمت بشماریم… بهار شروع دوباره آغاز شدن است… یعنی پاکی فکر و بستن عهدهای زیبا و نو،عهد برای تازگی و دوری از آلودگی، عهد برای توبه و پاکی، خوبی کردن، عهد خواندن دعای عهد و ندبه و … باید غبار را از چهره آینه پاک کنیم و بگذاریم که ما را همان گونه که هست نشان دهد… با خودمان رو راست باشیم و از سال قبل درس بگیریم و بهتر بودن را سرمشق خود قرار دهیم…

بهار نزدیک است اما… فاطمیه نزدیکتر. لباس عید امسال من پیراهن عزای فاطمه(س) است.